Duik in een nieuw hoofdstuk met
Jean de Belg
Persoonlijk althans vind ik van niet, maar gelukkig maken ze nog geld.
Dag in dag uit leren we via de krant hoe we moeten omgaan met ons geld. Zo’n serieuze adviseur als Tim Nijsmans bijvoorbeeld, meent ons te moeten uitleggen dat het geen goed idee is om al je eieren in dezelfde mand te leggen. Die man is naar mijn smaak véél te beleefd voor ons medium.
Je moet de lezer verdorie bij de kraag vatten en een duidelijk beeld voor ogen houden. “Wie alle eieren in dezelfde mand legt, is een kieken.” Voilà, klare taal en biologisch volledig onderbouwd.
En deze Tim maakt van iedereen graag een ‘hangmatbelegger’, zodat je slapend rijk wordt van je centen. Totaal niet avontuurlijk, eerder honderd procent (100 %) saai. Zo wil je je ouwe dag toch niet tegemoet zien?
Wat bracht mij ertoe om te gaan schrijven?
Een ster * geeft aan dat het boek ter beschikking is. De andere werken zijn zo goed als klaar, en zullen asap verschijnen.
Heel eenvoudig gezegd en geschreven: het boek over eten heet Eten, het boek over drinken heet Drinken, het boek over seks heet Seks.
Soms vraag ik mij, tussendoor, wel eens af, waarom sommige mensen het leven zo moeilijk maken: als ik honger heb, eet ik, en eten is er, dag en nacht, overal, als ik dorst beb, drink ik, en drinken is er, dag en nacht, overal, als ik nog eens seks wil, seks ligt, overdag, maar vooral bij nacht, overal, zelfs soms gratis of voor niks, zomaar hapklaar, om maar op te rapen.
Net zoals Bert Gabriëls met de wc-borstel door de Wetstraat gaat, en in zijn comedy voorstelling zich zelf ook niet simpel vindt en soms moeilijk te volgen, want wie van Gabriëls een lift aanvaardt, moet zich ervan bewust zijn dat hij niet de kortste route zal nemen, en in mijn schrijfwerk vertoon ik, onbewust, dezelfde neiging. Hij maakt omwegen, slaat lukraak links en rechts af, en heeft geen angst om in een doodlopend straatje terecht te komen.
Maar ook daar kun je iets vinden wat van pas kan komen.
Maar wat hij verklaart over mijn linkse kameraad, kan ik maar weinig aprreciern, en ik overweeg een kkacht5wegens smaad, eerroof, blasfemie en wat dies meer zij, bij de politie bijvSinterklaas in te dienen.
Hier gaat hij. Er passeren ook grapjes over onder meer Conner Rousseau, die als socialist opmerkelijk dure sneakers heeft. Maar die verslijten gelukkig niet, “want wie schoenen van vierhonderdvijftig euro (€ 450) heeft, loopt naast zijn schoenen”. Toch spaart hij zo heel veel geld uit, want in tegenstelling tot leren schoenen moet je daarmee nooit naar de schoenmaker, zodat dat, net zoals het lerarenambt, en zoals de scharenslijper, een uitgestorven beroep wordt.
Mijn levensverhaal.
Een ster * geeft aan dat het boek ter beschikking is. De andere werken zijn zo goed als klaar, en zullen asap verschijnen.
Heel eenvoudig gezegd en geschreven: het boek over eten heet Eten, het boek over drinken heet Drinken, het boek over seks heet Seks.
Soms vraag ik mij, tussendoor, wel eens af, waarom sommige mensen het leven zo moeilijk maken: als ik honger heb, eet ik, en eten is er, dag en nacht, overal, als ik dorst beb, drink ik, en drinken is er, dag en nacht, overal, als ik nog eens seks wil, seks ligt, overdag, maar vooral bij nacht, overal, zelfs soms gratis of voor niks, zomaar hapklaar, om maar op te rapen.
Net zoals Bert Gabriëls met de wc-borstel door de Wetstraat gaat, en in zijn comedy voorstelling zich zelf ook niet simpel vindt en soms moeilijk te volgen, want wie van Gabriëls een lift aanvaardt, moet zich ervan bewust zijn dat hij niet de kortste route zal nemen, en in mijn schrijfwerk vertoon ik, onbewust, dezelfde neiging. Hij maakt omwegen, slaat lukraak links en rechts af, en heeft geen angst om in een doodlopend straatje terecht te komen.
Maar ook daar kun je iets vinden wat van pas kan komen.
Maar wat hij verklaart over mijn linkse kameraad, kan ik maar weinig aprreciern, en ik overweeg een kkacht5wegens smaad, eerroof, blasfemie en wat dies meer zij, bij de politie bijvSinterklaas in te dienen.
Hier gaat hij. Er passeren ook grapjes over onder meer Conner Rousseau, die als socialist opmerkelijk dure sneakers heeft. Maar die verslijten gelukkig niet, “want wie schoenen van vierhonderdvijftig euro (€ 450) heeft, loopt naast zijn schoenen”. Toch spaart hij zo heel veel geld uit, want in tegenstelling tot leren schoenen moet je daarmee nooit naar de schoenmaker, zodat dat, net zoals het lerarenambt, en zoals de scharenslijper, een uitgestorven beroep wordt.
Net zoals Bert Gabriëls met de wc-borstel door de Wetstraat gaat, en in zijn comedy voorstelling zich zelf ook niet simpel vindt en soms moeilijk te volgen, want wie van Gabriëls een lift aanvaardt, moet zich ervan bewust zijn dat hij niet de kortste route zal nemen, en in mijn schrijfwerk vertoon ik, onbewust, dezelfde neiging. Hij maakt omwegen, slaat lukraak links en rechts af, en heeft geen angst om in een doodlopend straatje terecht te komen.
Copyright 2025. Jean de Belg . Alle rechten voorbehouden.